O Concello de O Páramo (Lugo) ten unha superficie de 74,8 km² e a súa poboación é, segundo o censo de 2008 de 1.733 habitantes. Está conformado de 18 parroquias:

  1. Adai (Santa Mariña)
  2. F riolfe (San Xoán)
  3. Gondrame (Santa María)
  4. Grallás (Santo Estevo)
  5. Moscán (Santa María Madanela)
  6. Neira (Santa María Madanela)
  7. Piñeiro (San Salvador)
  8. Reascos (Santa María)
  9. Ribas de Miño (Santiago)
  10. Ribeira, A (San Mamede)
  11. Sa (Santiago)
  12. San Vicente de Gondrame (San Vicente)
  13. Santo André dá Ribeira (San Pedro)
  14. Torre, A (San Martiño)
  15. Vilafiz (Santa María)
  16. Vilarmosteiro (Santa Eufemia)
  17. Vilasante (Santa Cruz)
  18. Vileiriz (San Salvador)

Para chegar a este lugar o xeito máis doado é coller o corredor Nadela-Sarria ata a desviación que por Pobra de San Xulián/Páramo. Tamén se pode acceder vindo de Portomarín, concello limítrofe, pasando a ponte, na carretera que leva a Paradela.

Conta O Páramo con boas condicións naturais para a práctica dos deportes ao aire libre, sobre todo a caza e a pesca nos ríos troiteiros como o  Miño, o Sarria e o Neira. A nivel arqueolóxico atopamos varios xacementos  como as Medorras de Gándara en San Andrés de Ribeira, o Castro da Casa do Castro en Friolfe, o Castro de Teiquisoi en Gondrame e Pena do Castelo en Sa.

O románico deixou a súa pegada no municipio, nalgunhas igrexas como a de San Salvador de Vileiriz do século II, que aínda conserva a súa ábsida rectangular orixinal. Tamén poden citarse as igrexas de Friolfe, do século XII, aínda que reformada posteriormente en 1800. Posúe un bonito pórtico decorado con elementos románicos e algúns canecillos. O templo de San Vicente de Gondrame só conserva do seu estilo románico orixinal a porta. Sta. Mª de Gondrame é posterior, pois unha inscrición no dintel da entrada fai alusión á reforma realizada en 1704 aínda que con posterioridade a esta data realizáronse máis. Alberga no seu interior un retablo neoclásico do s. XIX e no atrio un calvario con tres cruces de pedra. Vilarmosteiro tamén é de tradición románica, e finalmente, Santiago de Ribas de Miño coa porta decorada con elementos románicos. Románica tamén é a factura da igrexa de Grallas.

A arquitectura civil ten bos exemplos nas múltiples casas señoriais, como o pazo de Neira, a casa de Teixeiro e a dos Sarmiento, ademais doutras casas blasonadas. A arquitectura militar está tamén ben representada nos restos de construcións que salpican o municipio, destacando entre todas estas construcións os restos da torre do Mariscal Pardo de Cela, da de Trebolle e da de Barreira.